ฟุตโน้ต:17:9

ความแตกต่าง

นี่เป็นการแสดงความแตกต่างระหว่างเพจสองรุ่น

ลิงค์ไปยังการเปรียบเทียบนี้

ฟุตโน้ต:17:9 [2023/05/05 00:24] – ถูกสร้าง dhammaฟุตโน้ต:17:9 [2023/05/05 00:50] (ฉบับปัจจุบัน) dhamma
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
 คำว่า จิตปภัสสร มีใช้ในหลายที่หลายความหมาย คำว่า จิตปภัสสร มีใช้ในหลายที่หลายความหมาย
  
-#ที่ๆ ตัวสูตรกำลังแสดงเกี่ยวกับฌานและพรหม จะใช้(จิตฺต)ปภสฺสร ในความหมาย การเข้าฌานที่เป็นเหตุ (ชวนะ) ที่นั้นหมายถึงฌานจิตที่เป็นปริโยทาตะทั้งโดย 1. อาโลกสัญญาที่กำจัดถีนมิทธะ [ก็ปริโยทาตะ คือ ขาวรอบสว่างเจิดจ้า(มีอยู่ เป็นอารมณ์ได้ แค่บางกรรมฐานไม่ได้เอามาเป็นนิมิต)] 2. น้ำในหทยวัตถุ [ก็ปริโยทาตะ คือ ขาวรอบสว่างเจิดจ้า] 3. จิตที่มีกำลังจนกิเลสห่างไกลจากถีนมิทธะได้ [ก็ปริโยทาตะ คือ ขาวรอบสว่างเจิดจ้า] (ดูองค์ของอุปจารฌาน ในวิสุทธิมรรค ปถวีกสิณนิทเทส)  +#ที่ๆ ตัวสูตรกำลังแสดงเกี่ยวกับฌานและพรหม จะใช้(จิตฺต)ปภสฺสร ในความหมาย การเข้าฌานที่เป็นเหตุ (ชวนะ) ที่นั้นหมายถึงฌานจิตที่เป็นปริโยทาตะทั้งโดย 1. อาโลกสัญญาที่กำจัดถีนมิทธะ [ก็ปริโยทาตะ คือ ขาวรอบสว่างเจิดจ้า(มีอยู่ เป็นอารมณ์ได้ แค่บางกรรมฐานไม่ได้เอามาเป็นนิมิต)] 2. น้ำในหทยวัตถุ [ก็ปริโยทาตะ คือ ขาวรอบสว่างเจิดจ้า] 3. จิตที่มีกำลังจนกิเลสห่างไกลจากถีนมิทธะได้ [ก็ปริโยทาตะ คือ ขาวรอบสว่างเจิดจ้า] (ดูองค์ของอุปจารฌาน ในวิสุทธิมรรค ปถวีกสิณนิทเทส)  ((https://5000y.men/?th.r.122.264.0.0.0)
-#ที่ๆ ตัวสูตรแสดงถึงกิเลสที่มาที่หลัง (เอกกนิบาต) จะใช้(จิตฺต)ปภสฺสร ในความหมาย การไม่มีกิเลสเพราะเกิดไม่ได้ (ภวังค์) ซึ่งอรรถกถาขยายแค่นี้ ซึ่งตีความได้ 2 นัย 1. ภวังค์ทั้งปวงเพราะไม่มีกิเลส เนื่องจากฌานไม่สามารถเสื่อมทันทีเพราะอกุศลเกิดแทรกแบบฉับพลันได้ ต้องมีกามมาวจรกุศลเกิดแทรกก่อน (ยังไม่มีหลักฐาน) จึงเป็นฌานจิตไม่ได้ 2. ภวังคจิตของพรหมซึ่งถึงพร้อมด้วงองค์ของฌาน ทั้งโดยอารมณ์ วัตถุ และจิต แต่พอขึ้นวิถีแล้วเกิดอโยนิโสมนสิการในชวนะไม่เป็นฌาน.+#ที่ๆ ตัวสูตรแสดงถึงกิเลสที่มาที่หลัง (เอกกนิบาต) จะใช้(จิตฺต)ปภสฺสร ในความหมาย การไม่มีกิเลสเพราะเกิดไม่ได้ (ภวังค์) ซึ่งอรรถกถาขยายแค่นี้ ซึ่งตีความได้ 2 นัย 1. ภวังค์ทั้งปวงเพราะไม่มีกิเลส เนื่องจากฌานไม่สามารถเสื่อมทันทีเพราะอกุศลเกิดแทรกแบบฉับพลันได้ ต้องมีกามมาวจรกุศลเกิดแทรกก่อน (ยังไม่มีหลักฐาน) จึงเป็นฌานจิตไม่ได้ 2. ภวังคจิตของพรหมซึ่งถึงพร้อมด้วงองค์ของฌาน ทั้งโดยอารมณ์ วัตถุ และจิต แต่พอขึ้นวิถีแล้วเกิดอโยนิโสมนสิการในชวนะไม่เป็นฌาน. ((https://5000y.men/?th.r.78.44.0.2.))