**นี่คือเอกสารรุ่น/ฉบับเก่า**

# แปลปฐมพุทธอุทาน

เมื่อเรายังค้นคว้าหานายช่างผู้ปรุงแต่งเรือนไม่พบ

เราจึงต้องเวียนว่ายเกิดตายบ่อยๆ นับชาติไม่ถ้วน,

เพราะการที่เราต้องเกิดบ่อยๆ ล้วนแต่เป็นทุกข์,

ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราจึงค้นคว้าหาท่านอยู่.

แน่ะนายช่างผู้ปรุงแต่งเรือน เราได้ค้นพบท่านแล้ว,

ท่านจะปรุงแต่งเรือนอีกไม่ได้,

ซี่โครงทุกซี่ของท่านเราหักเสียแล้ว,

จิตของเราไม่ปรุงแต่งยอดเรือนอีกต่อไปแล้ว,

จิตของเราเข้าถึงสภาวะไม่ปรุงแต่งแล้ว,

เพราะเราบรรลุธรรมที่หมดสิ้นตัณหาแล้ว.

(แน่ะนายช่างผู้ปรุงแต่งเรือน เราได้ค้นพบท่านแล้ว

เพราะเราค้นคว้าเห็นยอดเรือนคือความไม่รู้ว่า

1. การที่เราต้องเกิดบ่อยๆ ล้วนแต่เป็นทุกข์,

2. การที่เรามีตัณหาปรุงแต่งเรือนบ่อยๆ เป็นเหตุแห่งทุกข์,

3. ถ้าจิตของเราเข้าถึงสภาวะไม่ปรุงแต่งเรือนใหม่แล้ว

ทุกข์ก็ไม่ถูกปรุงแต่งให้เกิดขึ้นใหม่เช่นกัน,

4. เมื่อเราค้นพบอวิชชาจนเห็นอริยสัจ 4 นี้แล้ว

เราจึงปฏิบัติการหักรานตัณหาไม่ให้ท่านปรุงแต่งได้อีก

เรือนใหม่ของเราจึงไม่เกิดอีก)

แปลคู่กับ มหาวคฺค,ปาฬิ 77 ปณฺเณ https://sutta.men/?th.r.7.77…สนฺธาวิ#hl

https://wiki.5000y.men/ฟุตโน้ต:29:24

แต่มีบางท่านอ่านอรรถกถาธรรมบท

แล้วเข้าใจว่า แปลว่า "เราไม่ได้ญาณ, เรายังไม่พบญาณ"

แบบนั้นก็สามารถแปลเอาแค่ความหมายได้ แต่จะทำให้อ่านต้นฉบับบาลียาก

เพราะว่า ต้นฉบับบาลีกำลังแสดงเป็นอุปมาอุปไมย ส่วนอรรถกถาแสดงสภาวะขณะได้โพธิญาณของพระพุทธเจ้า.

อธิบายว่า ในบาลีแปลว่า "เมื่อเรายังไม่(ได้ญาณ)ค้นพบ นายช่างผู้ปรุงแต่งเรือน,

อรรถกถาจึงเอาจิตที่แทงตลอดมาขยายว่า ที่ในบาลีแปลว่า "ไม่ค้นพบ" คือ ยังไม่ได้ญาณช่วยให้ค้นพบ (ค้นพบนายช่างผู้ปรุงแต่งเรือน).