ขุททกปาฐะ_ฉบับปรับสำนวน

ความแตกต่าง

นี่เป็นการแสดงความแตกต่างระหว่างเพจสองรุ่น

Link to this comparison view

Next revision
Previous revision
ขุททกปาฐะ_ฉบับปรับสำนวน [2020/06/27 22:23]
127.0.0.1 แก้ไขภายนอก
ขุททกปาฐะ_ฉบับปรับสำนวน [2021/01/02 20:14] (ฉบับปัจจุบัน)
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
-{{wst>วสธมฉปส head| }} +{{template:วสธมฉปส head| }} 
-{{wst>​วสธมฉปส ​sidebar}}+{{template:บับรับำนวน head|}}
  
 '''​พระสุตตันตปิฎก '''​พระสุตตันตปิฎก
บรรทัด 164: บรรทัด 164:
  
 =มงคลสูตร= =มงคลสูตร=
-''​ว่ยมงค''​+(สิ่งที่เมื่อใครๆ ฟังจำทบทนทองบ่นทุกวันไปตลอชีิตแ้ว ชีวิตจะเจริญสุดๆ)
  
-[1] ข้าพเจ้า3ได้สดับมาอย่างนี้ +[1] ข้าพเจ้า((ข้าพเจ้า ในตอนเริ่มต้นของพระสูตรนี้และพระสูตรอื่นๆ ในเล่มนี้หมายถึง พระอานนท์))ได้สดับมาอย่างนี้ 
-สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถ +สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น เมื่อราตรีผ่านไป ​((ราตรีผ่านไป ในที่นี้หมายถึงปฐมยาม(ยามแรก) กำหนดเวลา ​ชั่วโมงตั้งแต่เวลา 18 นาฬิกาถึง 22 นาฬิกาแห่งราตรีที่ผ่านไป กำลังอยู่ในช่วงมัชฌิมยาม(ยามกลาง) คือกำลังอยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่ 22 นาฬิกา ถึง 2 นาฬิกาของวันใหม่ (องฺ.ฉกฺก.อ. 3/​21-22/​108,​ ขุ.ขุ.อ. 5/99) )) เทวดาองค์หนึ่งมีวรรณะ
-บิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น เมื่อราตรีผ่านไป4 เทวดาองค์หนึ่งมีวรรณะ+
 งดงามยิ่งนัก เปล่งรัศมีให้สว่างไปทั่วพระเชตวัน เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ งดงามยิ่งนัก เปล่งรัศมีให้สว่างไปทั่วพระเชตวัน เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ
-ถวายอภิวาทแล้วยืนอยู่ ณ ที่สมควร5 ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า+ถวายอภิวาทแล้วยืนอยู่ ณ ที่สมควร((ที่สมควร (เอกมนฺตํ) ในที่นี้หมายถึงที่เหมาะสมเว้นโทษ 6 ประการ คือ (1) ไกลเกินไป (2) ใกล้เกินไป (3) อยู่เหนือลม (4) สูงเกินไป (5) อยู่ตรงหน้าเกินไป (6) อยู่ข้างหลังเกินไป (องฺ.ทุก.อ. 2/16/15) )) ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
  
-[2] เทวดาและมนุษย์จำนวนมก +เทวดาามว่า:
-ต่างุ่งหังความสวัสดี รวมกันคิดถึงเรื่องมงคล +
-ขอพระองค์ตรัสบอกมงคลอันสูงสุดด้วยเถิด +
-(พระผู้มีพระภคจึงตรัสตอบดังนี้)+
  
-[3(1) การไ่คบคาล ​(2) การบแต่บัณฑิต +[2] มหาชทั้งเทวดะมนุษย์ิดหาวิธีทำชีวิตให้เจริญสุดๆ ​ันมยาวนาน. ขอท่านโปดสอนวิธีนั้นให้แก่มหนที่ตั้งอกตั้งใจอฟังจำททววิธนัพื่อฏิบัติตาันอย่ด้วยเถิ.
-(3) การบูชนที่ควรบูชา +
-นี้เป็นงคลอันงสุ+
  
-[4] (4) กาอยู่ในถิ่นี่หมาะสม +ะพุ้าตอบว่า:
-(5) การได้สร้าุญไ้ในปางกอน (6) กรตั้งตนไว้ชอบ +
-นี้เป็นมงคลอันสูงสุด+
  
-[5] (7) ความเป็นพหูสูต (8) ควป็ผูมีศิปะ +[3] (1จงอยู่กับคนไม่ัฒนตนองให้น้อยงๆ. ​(2จงเข้าหาผู้ที่ชอบพัฒนให้มากขึ้นๆ. ​(3) จงบูชเทดทูคนท่สั่งสอนวิธีพัฒนาให้เราได้. จาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(9วินัยที่ศึกษามาดี ​(10วาจาสุภาษต +
-นี้เป็นมคลอันสูงสุด+
  
-[6] (11) กบำุงมารดาบา (12การสงเคระห์บุร +[4] (4ควรเิดในปะเทศที่เจริญพัฒนแล้ว, ​(5จึต้องพัฒนาตัวองไว้ตั้งแต่อดีตชาติ, (ุ6และขณะนี้คืออดีตชติขอติน้, ฉะนั้น ต้อตั้งใจพัฒาตัวเองตั้งแตนี้เลย! จงพาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(13รสเคร์ภรรยา (14) การที่ไม่อากูล1 +
-นี้เป็นมงคันสูงสุด+
  
-[7] (15การ้ทาน (16) การประิธรร +[5] (7เมื่อได้อยู่นประเทศที่เจริญ ไดคนสอนี่เจริญน่บูชาแล้ว,​ จงตั้งใจฟังจำทบทวคำสอนเพื่อพัฒนาเยอะๆ, ​(8แล้วฝึฝนัฒนาม (9อย่างมีระเบียบวนัย, ​(10คิดทำพูดแต่เื่อรพัฒาชวิตให้เจริญ. จาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(17รสเคห์ญาติ (18การงานที่ไม่มีโทษ +
-ี้เป็นมคลอันสูงสุด+
  
-[8] (19รงดเว้นจาบาป (20ารเว้นจากการดืมน้ำเม +[6] (11คนที่พัฒนเอง ​ะดูแลมารดาบิดดี, ​(12-13คนที่พัฒนตนเอง จะดูแลบุตและภรรยาดี ​พราะชีิตะไม่เจริญถ้ละเลยิจทีควรตองทำ ได้แก่ จริตศีลือกรดูแลผู้ีพระคุณรอบข้ง เป็ต้น เป็นสิ่ที่วรทำทันที (14) ไม่ควรปยเลยจนตายจากกันไปก่อน. จพัฒนาอย่างนี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(21) ามไม่ประทใธรรม +
-นีเป็นงคลอันสูงสุด+
  
-[9] (22ความเารพ (23ความถตน (24ควมสันโดษ +[7] (15ยังมีจริตศีลอีกากที่ต้องทำทันที ตัวอย่างช่น การเสียสละให้ทันที, ​(16รคิดกุศลกรรถ 10 ตลั้งแต่ตอนี้, ​(17รดูแลญาติพี่น้องทันที, ​(18วมถึงการงดเว้นกิจกรรมที่จะมีผลเสียตามทีหังได. จาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(25กตัญญู (26) การฟัรรมตามาล +
-นีเป็นมคลอันสูงสุด+
  
-[10(27) ความอดทน1 (28) ความป็นว่าง่าย +[8ศีลอีกากที่ต้งงดเว้ทัทีก็มีด้ย ตัวอย่างเชน  (19) การไม่คิดอกุศลกรรมถ 10 ลย, ​(20) การไม่เพสิ่งี่ทำให้มัวเม, (21) ไม่ปมาทหลงลืคิดถึงอรมณ์ของกุศจิต (อิทริยสังวรศล ปิดทวาร 6 เปิดใจ) ​เป็นต้น. จาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(29) การบเห็นสมณะ ​(30) การสธรรมามาล +
-นีเป็นคลอันสูงสุด+
  
-[11] (31) การเลาบาป ​(32) การระพฤติพรรรย์2 +[9เมื่อพัฒนาชีวิตตามที่กล่าวมาเหล่านั้นแล้ว, ​(22เขาจะรู้จัเคารพคนอื่นด้วยคารวะ 6  (23) และรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน,​ (24) จะรู้จักใช้สอยปัจจัย 4 ตามความหมะสม ทั้งเหมาะแก่ตนแะเหมะแก่คนอื่น,​ (25) จะรู้จักุญคุณของสมณะผู้สอนวิธีพัฒนตน ก็จะให้ัจจัย 4 ที่เหมาะแก่การแสดงความกตัญญูกตเวที เพื่อผูกมิตกับสมณผู้มีความรู้ท่านนั้น. เมื่อทำอย่างนี้ ​ัวนักปฏบัติเองจึงจะตั้งใจฟังวิธีัฒนาตนจากสมณะอย่างเคาพด้วยการทำคารวะ 6 ีกาแสดงความเคาพด้วปฏิสันถารเ็นที่สุด (ปฏิสันถารคารวตา), ​(26และเมื่อสมณะเห็นพื้นฐี่ดีเหล่าั้น ท่านจึงจะเปิดโอกาสให้เขาไดรับฟัวิธีพัฒาตัวเองท่ดีมากขึ้นๆ ไปีก. จงพาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(33) การเ็นอรสัจ (34ิพพานให้แจ้ง +
-นี้เป็มงคลอันสูงสุด+
  
-[12] (35ิตองผู้ที่ถูกโลกธรรมกระทบแล้วไม่หวไหว +[10] (27เมื่อได้ฟังวธีพัฒนาัวเองที่ดีขึ้นๆ ​แล้ว ​ต้องอดทนฟงจเข้าใจ, ​(28) ไม่หงุดหงิดขุ่นคืองำคาญง่ายๆ ใหอดทนพิจรณา สมณะแนะนำอะไรๆ ​็เิดใจับฟังดีๆ (ตถาวัตถสูตร), ​(29ให้ข้าหาดูแลแสดงความตััญญูแก่สณะบ่อยๆ,​ (30) จะไดสอบถาเรื่อเกี่ยวกับการพัฒนาตนบ่ยๆ. จงพาอย่านี้ ชีวิตจะได้เจริญสุดๆ!
-(36จิตไม่เร้าโศก (37) จิตปราศจาลี ​(38จิตเก +
-นีเป็นมงคลอันสูงสุด+
  
-[13] เวดาและมนุษย์ทำมงคลดังก่าวมานี้ล้ว +[11] เมื่อมีศีล และจำิธีพัฒนาตัวเองที่ีมกขึ้นๆ ได้แล้ว (31) จสาารถทำควาเพียรทั้สมถะและวิปัสสนาต่อเนื่องได้ (ตาปี,​อาตาปี) (32)จนถึงขั้นสมาบัติ (อัปปนา),​ (33) เมื่อได้มัคภาวนาสมาบัติ ก็จะเห็นอริยสัจ 4 แทงต, (34) นิพพานก็เป็นอนทำให้แจ้ด้วยเช่นัน. จงพัฒนาอย่างนี้ ชีิตจะได้เจริญสุดๆ! 
-ไม่่ายแ้ข้าศึกทั้งปวง ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทุกสถน + 
-้ง 38 ประารนน เป็นมงคลนสูสุ +[12] (35)เื่อพัฒนชีวิตครบแต่ต้นจนจบอย่างนี้ ​จนจิตไม่หวั่นไหวกับการได้าภ เสื่อมลาภ,​ ไม่หวั่นไหวกับการไดยศ เสื่อมยศ,​ ไม่หั่นหวกับคำชม คำดา, ไมหวั่นไหวกับทุกข์ สุข, (36) ไม่เศร้โศกเสีใจ (37) กิเลสละเอียดเปรียบละอองธุลีไม่สามารถเกิดนเลย (38) จิตมีแต่ควมมั่นคงปลอดภัย. เมื่อพัฒนาครบอย่างนี้ ชีวิต็เจริญสุดแล้ว 😇 
-ของเทวดาและมนุษย์ล่านั้น+ 
 +[13] ใครก็ตามี่พฒนาชีวิตด้วย 38 วิธีนี้สำเร็จ,​ ชีวิตขอเขาก็จะไม่ด้อพัฒนาอีกเลย เขาจะไมตกต่ำีกเลย. เขาจะความสุขสวัสดีในทุกที่ทุกเวล. หลักาชีวิต ที่รียกว่ามงคล ​38 ดังกล่าวมาทั้งหมนี้แหละ ที่มหาชนทั้งเทวดาและมนุษย์ ​คิดหาวิธีทำชีวิตให้เจริญสุดๆ กัมายาวนาน จนเทวดาต้องมาถามพระพุทธเจ้าและตั้งอกตั้งใจรอฟังจำทบทวเพื่อปฏิบัติตามกันอยู่.
  
 ''​มงคลสูตร จบ''​ ''​มงคลสูตร จบ''​